Auteur: janschilders

Het schilderij, niet meer geheel gaaf, spreekt me aan Tijd en omstandigheden hebben hun werk ook gedaan Ik bied, heb de gehavend lijst erom inmiddels gesloopt Soms is randloos juist beter om uit de verf te komen Het wezenlijke zonder franje dringt zich dan naar voren Een mooi gezicht tonen is niet altijd een blijk…

Uit de schoot van mijn moeder gevallen Geworpen Met alle winden mee gevlogen Ongezien Doof voor dovemansoren Hoorbaar Op weg naar mijn rots verdwaald Vereffend Geen teken om ergens te keren Opzettelijk Uit het oog van de storm gezogen Gevlucht Met een boog om de brei getrokken Gelogen Vergeten mijn weg te vragen Verloren Een…

het niet kunnen laten de strijd aan te gaan met onszelf en met elkaar; door vereffening het gelijk aan eigen zijde te krijgen onze gelijken blijkbaar te moeten testen te blijven speuren, alles overhoop te halen belemmeringen door vergieten vol verdriet ontevreden,verweesd, dan wel je verlaten voelen eerder gevoerde woordenwisseling, spiegelstrijd gesprekken met dubbele, gespleten…

is de tijd die je afwacht vul hem niet te snel verwacht geen wonder ontdoe je van alle twijfels alleenzaamheid brengt je verder we zijn met veel van hetzelfde slag blijf bij de tijd voel je lijf wordt wakker wacht, pakje zelf

She said, be a gentleman! My questions, what’s a gentleman? and Am I a gentleman? I know I am a man, alwaar But Am I gentle? I am often gentle, I think So, am I a gentleman? She said You are a gentleman, sometimes.

het babbelt en kabbelt, elke werkdag een andere groep bezoekers en streng kijkendende duo’s hoezo roepers voor het schemerige scherm hun frikken-best doen de wereld ten koste van gasten te doorgronden tot vervelends toe incestueus herhaalde gezichten nooit eens een luid roepen, ben je daar alweer? vaak vergaat de lust om te luisteren, slaap welt…

Een vingertip of twee verwijderd van elkaar, meer niet Plezieren we onze aanwezigheid Dansen we met enige regelmaat om de hete brei Verlekkeren we ons met verschillende motieven Beraden aanslagen tegen de verveling Buiten het uitbuiten uit zonder echt te weten wie, wie, Kruisen wij blikken via panelen letters, cijfers en tekens Geplaagd door alle…

het kan goed gaan, maar zo het gaat niet, ook relaties zijn anders geworden, thuiskomen met de deur op slot, toch een nieuwe lamp ingedraaid, het licht valt zwaar,  het is als de bliksem op een heldere hemel en plafond, als een parabool,  nooit geweten dat een smoes zo rond kon zingen, als een swingmolen,…

een groene koe in een blauwe wei de lucht rose met witte vlekken we ademen het grasland met klaver de omgeving kleurt zch gedachtenloos zonder ons om iets te bekommeren ploeteren wij beide door een onnatuur overleven door niet meer te denken grappen ons door misere die oplucht komen trekkend aan kabels over water water…

Ik voel mij altijd weer zwangerals ik verliefd ben, lacht ze,mijn buik is er ook wel naar.Ik zit vol liefde, alles zonder gêne,heb mannen nodig om te leven. Zij schrijft gedichten, altijdover de liefde, ook brieven volhartstocht om haar muze-mannente believen, haar onrustig bezitterigegeest te kalmeren, haar liefdeshongerte stillen, bezingt ook haar liefdes enbegeleidt zich…